Geloven is niet langer hip, maar wie ben je eigenlijk, zonder geloof?
Igor van Kaam

Goede Vrijdag

Op het moment dat ik dit schrijf is het Goede Vrijdag. Een belangrijke dag in Zuid-Afrika, zo verzekerde de bankmedewerker me, bij wie ik gisteren aan tafel zat om een bankrekening te openen voor mezelf, als (nog) niet ingezetene van Zuid-Afrika.

Hier ingezetene worden is trouwens een hele klus, want je kunt je hier als buitenlander niet zomaar vestigen. Je mag eerst echt bewijzen dat je iets komt toevoegen aan het land en anders kom je er gewoon niet in. Hoe aardig je ook bent.

Wat is geloven?

Als je de meeste mensen op TV zou moeten geloven, is religie niet meer van deze tijd. Het lijkt haast alsof atheïsme een voorwaarde is om voor de Nederlandse televisie te mogen werken en door de sollicitatieprocedure te komen. Maar waarom is dat zo? Want, en dat is mijn vraag, wie ben je eigenlijk zonder geloof?

Geloven heeft in de overtuigingen van vele mensen iets te maken met ‘je onderwerpen aan de regels van een kerk of een geloofsgemeenschap’. In een wereld waarin we steeds meer informatie tot ons krijgen en waarin we aangemoedigd worden onze eigen gedachten te hebben over hoe de wereld in elkaar steekt, past onderwerping aan regels en gezag natuurlijk steeds minder. Gelovigen worden op televisie dan ook steeds vaker als domme mensen neergezet.

Dat komt onder andere omdat er in de afgelopen decennia een grote voorkeur ontstaan voor alles wat wetenschappelijk bewezen kan worden. Een ‘godsbesef’ slaat daarin als een vlag op een modderschuit. Maar doen we het geloof daarmee niet ontzettend tekort, als we geloof (faith) vertalen als vertrouwen? Because you Gotta have faith, zong George Michael al toen ik een jaar of vijftien was.

Onze Vader

Op dit moment lees ik een boek van Charles Roelofs, een NLP leerling van mij sinds 2010. Hij heeft een heel eigen kijk op de geschiedenis van de beschaving van de mens hierop aarde en daarin speelt religie een belangrijke rol. Charles gaat in zijn boek soms meer dan 200.000 jaar terug in de tijd, iets verder dan de geboorte van Jezus Christus, die slechts zo’n tweeduizend jaar geleden was.

In zijn boek beschrijft hij een origineel Aramees Onze Vader en mijn vertaling van dit gebed wil ik graag met je delen.

Bron van mijn bestaan,
Ik ontmoet U in alles wat mij ontroert en raakt.
Ik geef U een naam, zodat ik U een plaats kan geven in mijn leven.

Laat Uw licht via mij schijnen, zodat ik het nuttig kan maken voor anderen.
Dat Uw Rijk van eenheid mag ontstaan, zodat Uw wens en die van mij kunnen gaan samenwerken.
Dat U ons dagelijks met brood en wijsheid mag voeden.

Maak de banden los, die ons verbinden met onze fouten uit het verleden, want dan kunnen wij ook anderen hun fouten vergeven.
Zorg dat we trouw blijven aan de Bron van ons bestaan.

Want U bent de Bron waaruit de werkzame wil, de levende kracht om dingen te ondernemen en het lied dat alles zoveel mooier maakt en steeds weer opnieuw doet veranderen en vernieuwen, worden geboren.

Amen.

De strekking van dit gebed klinkt en voelt heel anders dan het Onze Vader dat ons door de kerk is voorgeschreven. Dat gebed deel ik ook even met je.

Onze Vader die in de hemel zijt.
Uw naam wordt geheiligd
Uw Rijk kome
Uw wil geschiede op aarde zoals in de hemel.
Geef ons heden ons dagelijks brood
En vergeef ons onze schulden, zodat wij ook aan anderen kunnen vergeven.
En leidt ons niet in bekoring, maar verlos ons van het kwade.

Amen

Het grootste verschil tussen beide gebeden ligt voor mij in de posities die worden uitgespeeld. In het oorspronkelijke Aramese Onze Vader spreekt een mens zijn bewondering uit voor de wereld om hem heen en beseft hij, dat hij dankbaar mag zijn om dat wat er is. Deze mens ervaart, dat hij door respect en dankbaarheid te tonen een beter mens zal worden en hij spreekt het vertrouwen uit dat de bron van het bestaan hem daarbij zal helpen.

Het kerkelijke gebed lijkt vooral geschreven vanuit een onderdanige mens die de toorn van God vreest en zich daardoor onderwerpt aan diens gezag door hem te aanbidden. De Bron wordt door de Kerk als mannelijk en zelfs als Vader beschreven, wat op mij overkomt als een typisch menselijke keuze om het volk te denigreren tot stoute kinderen, die gestraft zullen worden als ze zich niet aan vaders’ regels houden.

Het is dan ook niet zo gek dat de moderne mens zich los wil maken van het Geloof, wanneer dat al eeuwen zo neerbuigend aan mensen wordt opgelegd. Daar zijn we wel een beetje klaar mee, nu.

Interesse in een ander geloof

Dankzij Charles’ boeken ben ik me gaan interesseren in de aard van religies; dus de behoefte van de mens om te kunnen verklaren waar we vandaan komen en waar we heen gaan. Wanneer je de gebiedende toon uit veel Christelijke en Islamitische gebeden en geboden weghaalt, zo heb ik ontdekt, blijken ze vol van vertrouwen, verbinding en verwondering te zitten.

Dankzij de boeken van Neil Donald Walsh (Een ongewoon gesprek met God), Frank Sensen (Het omstreden boek) en Richard Dawkins (God als misvatting) heb ik nieuwe bewondering gekregen voor de kracht van religie. Religie is namelijk niets meer of minder dan een interpretatie van onze geschiedenis en dus de rode draad in ons bestaan hier op aarde. In religie vind je jouw identiteit, die honderden, zo niet duizenden eeuwen teruggaat. Immers, jouw DNA is de status quo van 4.500.000.000 jaar, viereneenhalf miljard jaar (!) evolutie. De vraag is echter; raken de huidige religies, inclusief het hedendaagse geloof in de wetenschap, wel enigszins de juiste snaar? En zo ja, welk geloof? Het Boeddhisme misschien nog het meest…

Vrijheid en dankbaarheid.

Onze Paasboodschap gaat precies om díe reden over vrijheid en dankbaarheid.
‘Vader, vergeef hen, want ze weten niet wat ze doen’, schreeuwde Christus uit, toen hij onder luid gejuich gekruisigd werd in de brandende zon. Die boodschap van Christus vat samen wat helaas gebeurd is binnen het instituut Kerk, dat vooral meer om geld, macht en onderdrukking van mensen door het verspreiden van desinformatie leek te draaien, dan wat anders. De inwoners van Jeruzalem konden tweeduizend jaar geleden al geen zuiver oordeel geven over of Barabas of Christus moest sterven, want hun overtuigingen waren gemanipuleerd door angstige leiders. Pilatus wist beter, maar waste zijn handen in onschuld.

De wijze waarop religies mensen eeuwenlang bekeerd hebben, afvalligen nog altijd verstoten en ongelovigen gedemoniseerd worden, lijkt sterk op de manier waarop we vandaag de dag omgaan met corona, het klimaat of de oorlog in Oekraïne in vergelijking met die in Jemen. Ik schreef hierover niet voor niets de column over het WHO-isme. De mensen die een wereldregering willen vestigen gebruiken dezelfde technieken als het Vaticaan de afgelopen twee eeuwen heeft gebruikt. Het trucje blijkt wonderwel nog steeds te werken. Maar niet lang meer, als je het mij vraagt, want steeds meer mensen ontdekken de geschiedenis van de mensheid via boeken als die van Charles Roelofs, series als Atiye (The Gift, Netflix) en vele andere werken en onderzoeken.

Voor een muis is een kat een eeuwige God

Huismuizen leven korter dan de huiskat. Als muizen hun opvolgende generaties waarschuwen voor ‘De Kat’, dan krijgen muizen het idee dat ‘De Kat’ een eeuwig levende God is. 

Wat nu als de Scheppers van de Mensheid vele eeuwen oud konden worden? De Bijbel beschrijft Noah, Jahweh en Abraham niet voor niets als eeuwenoude wezens. Wat als zij de intelligentie en de technieken bezaten om ons daadwerkelijk geschapen te hebben? Wat als wij helemaal geen natuurlijke evolutie zijn van de aap, maar een genetisch gemanipuleerd product, waarbij enkele primitieve menssoorten of de ‘Goden’ zelf als bronmateriaal gebruikt werden? Allemaal lastig te volgen materie, maar het maakt het een stuk gemakkelijker om bijbelverhalen logisch te interpreteren. En het maakt ook veel begrijpelijker waarom wij mensen ons, in vergelijking met alle andere dieren, zo ‘uitheems’ gedragen op de planeet Aarde.

Mijn Paaswens

Laten we dankbaar zijn voor wat we hebben.

Laten we trots zijn op hoe ver we zijn gekomen.

Laten we onze gelijke zien in ieder ander mens en ieder ander levend wezen.

En laten we het leven respecteren, omdat het ons gegeven is.

We maken het niet zelf, we geven het door.

Laten we in dat licht de wetenschap eens met argusogen bekijken, omdat zij de schepping zoals deze is niet alleen wil ontdekken, maar ook verbeteren. Alsof wij simpele mensen daartoe in staat zouden zijn?!!

Laten we onze machthebbers eens met argusogen bekijken, alsof we na millennia van onderwerping aan gezag niet in staat zouden zijn om kleinschaliger en zelfstandiger onze omgeving in te richten en te besturen.

Laten we ons vooral thuis voelen op deze wereld en laten we ons niet de kaas van het brood eten, door te gehoorzamen aan mensen met een eigen agenda, een eigen plan, die vol staat met oorlogsvoering, het deduceren van mensen tot anonieme bevolkingsgroepen (WOKE) en het verdienen van woekerwinsten door corruptie en onderlinge vriendjespolitiek.

Laten we weer mens worden, zoals we kunnen en mogen zijn.

Wij zijn de baas over ons eigen leven.
Jij bent de baas over jouw eigen leven.

Wanneer we dat allemaal uit dankbaarheid en respect voor onze omgeving doen, kunnen we niemand kwaad doen, hebben we geen wapens nodig, geen zelfverzonnen wetten, geen politie, geen politici en geen regeringen. Misschien zou geld zelfs overbodig worden; alle andere dieren op deze aarde gedijen immers prima zonder!

We kunnen het dan helemaal zelf. Denk daar eens over na, de komende Paasdagen, want…

Zorg dat we trouw blijven aan de Bron van ons bestaan.
Want U bent de bron waaruit de werkzame wil, de levende kracht om dingen te ondernemen en het lied dat alles zoveel mooier maakt en steeds weer opnieuw doet veranderen en vernieuwen, worden geboren.

Mijn boek, ‘Ik leef mijn eigen leven’ is een gebruiksaanwijzing tot het hervinden van de weg naar wie jij werkelijk bent. Bestel het op https://universityofme.nl/training/ik-leef-mijn-eigen-leven/

Zalig Pasen.
Igor van Kaam
Hout Baai, Zuid-Afrika

boekomslag webshop tiny

X