Er lijkt een bom ontploft rondom de toch al sappige soap rondom de omroep Ongehoord Nederland. Na eerst stevig tegengewerkt te zijn door het publieke bestel, het onvrijwillige vertrek van Arnold Karskens als hoofdredacteur, het ontslag van Raisa Blommestein en haar wonderbaarlijke terugkeer bij de omroep, is het nu de benoeming van Joost Niemöller als hoofdredacteur, die de tongen losmaakt.
Veel leden zeggen woedend hun lidmaatschap op, onder wie Gideon van Meijeren, terwijl een andere Forum voor Democratie coryfee, Gert-Jan Mulder, juist de benoeming van Joost lijkt toe te juichen*. Wat is hier nu de juiste conclusie?
*Correctie; 21 februari 2025. Op X is bij mij onterecht de indruk ontstaan dat Gert-Jan Mulder de benoeming van Niemöller toejuicht. Uit een recente video van Gert-Jan blijkt, dat ook hij leden oproept Ongehoord Nederland niet langer te steunen.
Anti-wappie
Tijdens de coronazwendel, en dat is toch de potgrond geweest voor het ontstaan van Ongehoord Nederland, wond Joost er geen doekjes om. Hij was groot voorstander van de vaccinatieplicht en gaf antivaxxers, who ever they may be, de schuld van de oversterfte, aldus zijn X-profiel.
Juist om die reden schiet zijn benoeming door Ongehoord bij veel leden in het verkeerde keelgat. Immers, ON was voor hen het Licht tussen het neo-conservatieve duister van NOS, NPO en RTLNieuws. Om Gideon van Meijeren te citeren: “Een hoofdredacteur heeft echter een andere verantwoordelijkheid dan een opiniemaker. Hij moet de journalistieke integriteit van de omroep waarborgen. Volgens het redactiestatuut is hij verantwoordelijk voor de journalistieke zorgvuldigheid van ON! – en juist daar heb ik geen vertrouwen meer in.” Toen we de media het hardste nodig hadden, ontpopte Joost Niemöller zich als een onvervalste wappiebasher en juist díe man moet de wakkere parel binnen het publieke omroepbestel gaan voorzitten?
Het kostte mark Rutte 12 jaar om Nederland ten gronde te richten. Voor de NAVO had hij nog geen 12 weken nodig. Ik vind dat hilarisch.
Begrijpelijke reactie
De negatieve reacties van velen zijn allemaal uiterst begrijpelijk, maar zijn ze zinvol? Ooit stond ik met Joost aan de desk bij BLCKBX en ik was onder de indruk van zijn kennis over de situatie in Israël en de Verenigde Staten. Bovenal vond ik hem een ‘echte journalist’, namelijk zo één in een oud smutzig jasje en een wat warrig onverzorgd uiterlijk. Wat me toen opviel is, hoe weinig hij wist over de rampen die zich voltrokken rondom het corona-vaccin, maar ook hoe open hij naar mijn lyrische betoog daarover luisterde. Aan het einde van de avond reed hij met mij mee naar Amsterdam-Noord, waar ik hem afzette op het station. Al met al een aimabele man, met behoorlijke kennis van zaken op uiteenlopende onderwerpen. Behalve corona.
Tijdens de verkiezingen in de Verenigde Staten en in de aanloop van de inauguratie van Donald Trump volgde ik Joost op X en was ik het in veel gevallen gewoon met hem eens.
Hoe hiermee om te gaan?
Wel… voor mij zijn de afgelopen vier jaren een zoektocht geweest naar mijzelf. Naar een manier om om te gaan met andersdenkenden van wie ik zielsveel houd, omdat ze zich in mijn familie- en vriendenkring bevinden. Naar een manier om om te gaan met een overheid die niet te vertrouwen is, maar wel alles te zeggen heeft in mijn land. Kortom, ik voelde me sinds 2020 opgesloten in een huis, waar een psychopaat de dienst uitmaakt. Vandaar mijn gedeeltelijke vertrek uit Nederland.
Die periode heeft er wonderwel voor gezorgd dat ik vooral het goede in mensen ben gaan zien. Maar zelfs dat doet er niet toe, ik ben het goede in mijzelf gaan zien. Ik heb een gigantische zelfliefde ontwikkeld en heb geleerd om me niet boos te maken over wat er om mij heen gebeurt, maar er de schoonheid of het lachwekkende van in te zien.
Uiteraard heb ik Joost aangesproken op X en hem de ruimte gegeven om zijn kijk op corona-vaccins te herzien. Hij zal niet de enige zijn die achteraf beter had moeten weten. Of hij zich er wat van aantrekt is niet aan mij. Niemand hoeft door mijn hoepeltje te springen om mij blij te maken. Dat regel ik zelf wel.
Verontrustend gebrek aan ontwikkeling.
Nee, het zijn vooral de mensen die nu heel boos reageren en die Joost’ tweets ‘nooit zullen vergeten’, die ik dezelfde ontwikkeling als mijzelf toewens. Dat betekent niet dat je alles wat er gebeurt in de wereld met een spirituele mantel der liefde moet bedekken. Juist niet. Het betekent dat je alles aanschouwt vanuit een neutrale houding. Dat je er de voor- en de nadelen in herkent, de humor, een tegenslag of een stap in de goede richting. Het betekent vooral dat je er niet door van de kook raakt, mensen iets toewenst wat je jezelf niet zou toewensen of nog erger.
De enige manier om om te gaan met ontwikkelingen in de wereld om je heen, is vanuit een sterk gevoel van eigenwaarde. Dat jij je eigen naad kunt naaien. Dat je geen hoofdredacteur in jouw straatje nodig hebt, om je mening te vormen. Dat je geen president in de Verenigde Staten nodig hebt, om vrijheiden vrede te ervaren. Dat alleen jij en verder niets of niemand anders bepaalt of je je vrolijk voelt of boos. Ik richtte onlangs een ontwikkelingscommunity op, waarin ik dat mensen rustig ga leren. A Soulful Community. Zo te zien aan de reacties op de benoeming van Joost heb ik potentiële klanten genoeg!
Jij hebt het al in je.
Iedereen die nog niet overtuigd is, dat de kracht in hem of haar zelf zit en die zich laat verleiden tot aantijgingen, waar de honden geen brood van lusten, zijn nog niet klaar voor de nieuwe wereld. Ze zijn nog te verwikkeld in de oude wereld. Ook van mij zul je berichten en columns of video’s kunnen terugvinden, uit de tijd dat ik nog verstrikt zat in verbijstering, ongeloof, woede en onvrede over het nieuws, de politiek, de schapen en de wappie-bashers.
Echter, als mens sta ik niet stil. Op een natuurlijke wijze geeft mijn innerlijke kompas altijd de weg naar persoonlijk geluk en plezier aan. Die pijl kan ik negeren en ik kan blijven schoppen tegen Marc van Ranst, Maarten Keulemans, Ursula Von Der Leyen en Bill Gates, maar ik kan ze ook hartelijk toelachen en uitlachen en hun het karma toewensen dat hen toekomt. Ook als het hen beter vergaat dan mijzelf.
Ik ben niet verantwoordelijk voor de keuzes van een ander, dus waarom zou ik me er door laten beïnvloeden?
Geloof in jezelf.
De Nieuwe Wereld die onherroepelijk komen gaat, vraagt een andere strategie dan strijd. Als we polarisatie willen uitbannen, dan zullen we ons moeten verenigen, al is het op de kleinste overeenkomst die we kunnen vinden. Die overeenkomst is wat mij betreft ons burgerschap.
“Burgers alle landen, ongeacht uw meningsverschillen, verenigt u. Want waar twee honden vechten om een been, gaat een derde er ras mee heen.” We kunnen ons niet wapenen tegen de duistere machten achter Global Governance, als we op straat blijven bekvechten met de buurman. Laten we rustig afwachten welke kansen de benoeming van Joost Niemöller voor Ongehoord Nederland biedt. Mocht hij niet de juiste man op de juiste plek zijn, dan zal de tijd dat ons leren. Dat geldt ook voor Donald Trump en dat zie je nu ook bij Mark Rutte en zijn goedbetaalde stekkie bij de NAVO. Het kostte hem 12 jaar om Nederland ten gronde te richten. Voor de NAVO had hij nog geen 12 weken nodig. Ik vind dat hilarisch.
Kortom: Ben je boos, pluk een roos, zet hem op je hoed, dan ben je morgen weer goed.
Lieve groet,
Igor van Kaam