Sinds de Industriële Revolutie is er iets bijzonders gaande in de wereld. Drie keer raden! En nee, het is niet klimaatverandering.

De ontwikkeling van de wetenschap en opkomst van machines, telecommunicatie en mensenrechten was een logische stap in de evolutie van de mens. Een ontwikkeling waar miljarden mensen dankbaar voor mogen zijn. Niet iedereen, maar daar kom ik later op terug. Gelijktijdig met deze ontwikkeling gebeurt er echter iets, wat duizend jaar eerder ook al gebeurde met de opkomst van het Christendom. De hebberigheid van de mens, of zoals ik in mijn vorige column schreef, over onze Angst voor Schaarste deed zijn intrede. 

De families die door hard werken met hun neus in de boter gevallen waren, namen de voorname posities van de adel en de geestelijken over en wentelden zich in een weelde, zoals alleen koningen en kardinalen die gewend waren. Wat het volk dacht, wat het volk voelde, hoe het volk leed, kon hen, net als de Kerk, niets schelen. Mensen waren radertjes in het geheel. Onderdelen die de machine lieten draaien. En dat zijn we nog steeds.

Disruptie

Ik zal de laatste zijn om te beweren dat het feodale systeem een goed systeem was. Echter, de meeste gewone burgers leefden in armoede, maar rustig en vredig op het platteland. In steden was het wat drukker dan elders, maar ook daar waren de meeste mensen dagelijks bezig hun kostje bij elkaar te scharrelen en hun kroost te voeden. Althans, in Europa. Over andere continenten ontbreekt mij de kennis of de mensen leefden in stammen, in harmonie met de natuur, zoals de aboriginals van Australië, de Amerika’s en Afrika. De Europese ontdekkingsreizen en de daaruit voortvloeiende slavenhandel waren de eerste tekenen van grote verandering op aarde, maar de industriële revolutie maakte vooral gebruik van de arbeid door Europeanen.

De eerste rijke industriëlen ontdekten dat een samenleving in harmonie met de natuur en met de leefomgeving geen succesvol business model zou zijn. Toen eenmaal bekend werd waartoe machines en grondstoffen in staat waren, zorgde een perverse prikkel ervoor dat elk aspect van de samenleving verstoord moest worden en blijven, om geld en macht te creëren. Laat mij dit uitleggen…

Gezondheidszorg

In de smerige industriële steden leefden mensen voor het eerst in de geschiedenis van hun bestaan in kleine huizen, dicht op elkaar en onder erbarmelijke omstandigheden. Dat kenden we natuurlijk wel een beetje van de steden in de Middeleeuwen, maar die waren doorgaans lang zo groot niet als de nieuwe steden die zich in rap tempo ontwikkelden. Het gevolg laat zich raden: zoveel mensen op elkaar, die nauwelijks nog daglicht zagen of frisse lucht inademden. Dat was na duizenden jaren op het land geleefd te hebben, een enorme schok voor ons immuunsysteem. Hierdoor én door de vele ontdekkingsreizen, staken ziektes de kop op en de vanuit een gezonde prikkel ging men op zoek naar remedies. De perverse prikkel zorgde er vrij snel voor, dat de ontwikkeling en productie van deze geneesmiddelen een nieuwe industrie werd die, ondanks de goede bedoelingen, meer winst maakte over de ruggen van zieke mensen, dan van gezonde. Elke stimulans om gezond te blijven leven verdween naar de achtergrond. De bevolking moest zo hard mogelijk werken onder precies de juiste omstandigheden om niet massaal te sterven, niet teveel te klagen, maar ook niet te sterk en te invloedrijk te worden.

Natuurlijke geneeswijzen werden in het Westen verboden en de petrochemische geneeskunde werd verplicht gesteld. Dit alles onder leiding van oliebaron John F. Rockfeller, die zijn slechte imago afkocht door zich voor te doen als filantroop. Als je miljoenen verdient, kun je er ook wel eens een weggeven, vond zijn adviseur. Zeker als die investering je eigen industrie stimuleert. Rockefeller werd dan ook het grote brein achter de farmaceutische industrie en vele universitaire faculteiten Geneeskunde. Het is nog altijd grootste bedrijfstak ter wereld die profiteert van ongezonde mensen.

Dit is geen beklag aan het adres van de miljoenen artsen en verpleegkundigen, die vanuit hun roeping hard werken om zieke mensen weer gezond te maken. Zij zijn wel onderdeel van het systeem, maar werken er vanuit hun liefde en compassie voor de medemens en niet om er zelf rijk of machtig van te worden. Belangrijk was dan ook, dat zij nooit te weten zouden komen welke perverse prikkel hun toeleveranciers van medicijnen en hulpmiddelen erop nahielden. Dat werd op de faculteiten zorgvuldig georkestreerd.

Banken

Geld was tot de industriële revolutie eigenlijk iets wat alleen de adel bezat. Zij belegden dan ook massaal in de eerste industriële ontwikkelingen en sommigen hadden geluk, maar de meesten hadden pech. Ze waren helemaal niet gewend te denken in risico’s en stelden groot vertrouwen in de nieuwe wereld, die echter niet zo te vertrouwen was, in veel gevallen.

Omdat geld eindelijk naar alle hoeken van de samenleving ging stromen, ontwikkelde het bankensysteem in rap tempo. Uiteraard vanuit een gezonde prikkel dat je geld daar veiliger lag dan thuis, onder je matras of onder de vloer. Banken konden met al dat geld in hun kluizen meer geld creëren, door het uit te lenen en rente te vragen. Die rente werd opgebracht door hard werkende mensen en zo kwam een nieuwe geldstroom op gang. Eénrichtingsverkeer, van burgers naar steeds rijker en machtiger wordende families.

Banken waren in staat om onder alle omstandigheden geld te verdienen. In goede tijden, als de economie floreerde, maar ook in slechte tijden, als er oorlog was of als verliezen moesten worden afgeschreven. Ze ontwikkelden een systeem waarbij ze elkaar de hand boven het hoofd hielden en ze penetreerden regeringen, zodat er wetgeving kwam waardoor de spaarder en de belastingbetaler voor de ellende moesten opdraaien, als het een keer mis ging. Banken bekleden immers een nuts functie, ondanks dat het particuliere commerciële bedrijven zijn.

Banken zijn echter nog slimmer, want ze lenen geld aan de hebberige corporate investors en krijgen daar wat invloed voor terug. Mocht het misgaan, staan ze vooraan in de rij om hun tegoeden op te eisen en ondertussen denken ze mee over strategieën, om nog meer spaargeld en belastinggeld van de burger op die eenrichtingsweg te krijgen. Aan het einde van deze column leg ik uit waarom dat zo is.

Voedsel

Naarmate de bevolking groeide, de technologie zich verder ontwikkelde en het industriële denken plaats nam in de hoofden van mensen, werd de landbouw aangepakt. Er is niets mis met meer efficiëntie in de voedselproductie, toch? Het massaal ophokken van steeds meer dieren in stallen en de groeiende behoefte aan graan en mais, veranderde de landbouw van volledig biologisch naar een industriële bedrijfstak waar steeds meer chemicaliën en farmaceutische producten nodig waren om voedsel voor mens en vee te produceren. Een paradigma shift in de landbouwsector en een win-win situatie voor de banken en de petrochemische industrie.

De huidige doorn in het oog van de industriëlen, die zich inmiddels tot corporate investors hebben gekroond, zijn de boeren. De kleine zelfstandigen, die de voedselketen grotendeels nog in hun macht hebben. Via coöperaties, wetgeving en de laatste ontwikkeling: “food hubs”, krijgt het grootkapitaal ook daar steeds meer grip op. Conglomeraten als Nestlé, Pepsico, Ahold en Unilever schetsen steeds vaker de kaders, waarbinnen boeren hun werk mogen doen. Zij bepalen aan welke eisen het productieproces en het eindproduct moet voldoen en wat het mag kosten. Maar daar stopt het niet. Voedsel produceren wordt nog efficiënter wanneer je dat in fabrieken kunt doen. Een nieuwe ideologie is geboren: het vegetarische en veganistische menu. Koeien nemen veel ruimte in, eten veel en poepen veel en dat is niet echt efficient. Ook vinden steeds meer mensen het zielig, dat een dier moet sterven om een mens te voeden. Tel beide factoren bij elkaar op en je hebt zo drommen mensen bereid gevonden om geen dierlijke eiwitten of anders meelwormen te gaan eten in plaats van vlees en vis. “Zielig en slecht voor het milieu” is de slogan. Winst en macht voor de corporate investors is het verborgen doel. Koevrije melk, noemen ze het bij Friesche Vlag.

Bijkomend ‘voordeel’ van alle pesticiden is dat de insectenpopulatie steeds verder afneemt, waardoor de verzonnen ideologie van de industrie nog meer aan draagkracht wint onder de mensen die geloven in hun verhaaltjes. De simpele oplossing is: stoppen met pesticiden en de landbouw weer duurzaam en biologisch maken en stoppen met het eten van groenten dat de hele wereld overgereisd heeft. Maar nee, dat zou de macht van de lokale boer alleen maar versterken, dus we gaan door met importeren, exporteren en gif spuiten, net zo lang tot we wel voedsel in fabrieken moeten gaan verbouwen. Ik had het zelf niet beter kunnen bedenken.

Tel daar een periodieke virusuitbraak bij op of een fout in een genetische manipulatie van vee of groente en we hebben een voedselcrisis. Boer lijdt schade, bank maakt winst, voedselketen vernauwt zich. Mensen worden bang dat ze straks niks meer te eten hebben en gaan daardoor nog beter gehoorzamen aan het systeem. Angst maakt volgzaam. Voedsel wordt almaar minder rijk aan vitaminen en andere belangrijke voedingsstoffen, maar dit wordt gecompenseerd met suiker, zout en kunstmatige geur- kleur- en smaakstoffen. Mensen worden dik en ziek en daar profiteert de farmaceutische industrie weer van. De perverse prikkel zet zich voort.

Oorlog

Loopt een systeem eenmaal vast of gaat het lange tijd te goed met een land of regio, dan is oorlogje spelen de beste reset knop die je kunt indrukken. Allereerst wakker je de patriarchale emoties in mensen aan en wijs je naar een zondebok, waardoor men massaal de verzonnen vijand wil verslaan. Vervolgens zet je een wapenindustrie op, gefinancierd met belastingcentjes. Je vertelt de bondgenoot dat je hem blijvend steunt, zolang hij maar jouw wapens koopt van het geld dat jij hem leent. Die lening levert later veel invloed op de wederopbouw van de kapotgeschoten steden en dorpen, wat natuurlijk nieuwe kansen biedt voor dezelfde groep mensen, de corporate investors. 

Voorafgaand aan elke oorlog stimuleer je, onder het mom van filantropie, zoals de VS deed met UNWRA, of je brengt ‘onafhankelijk’ nieuws, polarisatie tussen bevolkingsgroepen. Je beïnvloedt wat mensen te zien krijgen op televisie en in de krant, je trakteert journalisten op kant-en-klaar nieuws via centrale persagentschappen en je richt rebellengroepen en terreurorganisaties op, om wat in de stront te gaan roeren, zoals de VS deed met de Taliban.

Er staat altijd wel een wijsneus op, die de onrust wil oplossen, maar niet ziet door wie die onrust veroorzaakt wordt. Stel, je zit met drie mensen op een bankje en de persoon uiterst links geeft de persoon uiterst rechts steeds een lel. Die laatste verdenkt de middelste ervan dat gedaan te hebben en komt in opstand tegen zijn buurman. De veroorzaker kijkt lachend toe hoe beide personen in conflict gaan en biedt daarna hulp voor de één en geeft straf aan de ander. Kleuterspelletjes, zo simpel is het. Slobodan Milosovic liep in deze val, wat leidde tot de oorlog in Yoegoslavië. Poetin liep in deze val, wat leidde tot de oorlog in Oekraïne. Maar wie is de lachende derde? De wapenindustrie die alles vernietigt of de banken, die daarna vrolijk geld uitlenen voor de wederopbouw? Laten we het nog even The Firm noemen.

Migratie

Een oorlog brengt natuurlijk migratiestromen op gang. Mensen hebben nog altijd niet door in welk spel ze beland zijn en onze humanitaire gevoelens zijn onveranderd gebleven. Mensen in nood help je. Duidelijk. Druppelsgewijs halen ze in de vorm van ‘vluchtelingen’ het Paard van Troje binnen en wordt hun leefomgeving steeds minder herkenbaar en een veilig thuis. Dat gaat dusdanig geleidelijk en onder het mom van solidariteit, dat het de meeste mensen nauwelijks opvalt. 

De gevolgen hiervan zijn niet minder ernstig. Een bevolking die zich niet langer in een eigen identiteit kan herkennen, gaat op zoek naar andere ankers voor veiligheid en bescherming. In plaats van cohesie bij elkaar te zoeken, verzuiling noemden we dat in de jaren ’50, zoeken ze naar een nieuwe leider. Zie daar de corporate investor al klaar staan. Marketing zorgt ervoor dat mensen zich gaan herkennen in merken als Coca Cola en Tesla. In popidolen als Taylor Swift, Joost Klein en Beyoncé, maar ook Joe Biden of Volodymyr Zelenski. Het klinkt ingewikkeld, maar je kunt precies zien wie wél mogen doorbreken en wie niet. Spotify levert een geweldige bijdrage hierin en niemand weet precies hoe het algoritme werkt. Elon Musk was zo slim om het systeem achter Twitter open en bloot te leggen, maar nog altijd blijft het volk geloven in hun idolen. “Elon Musk is een gevaar en Twitter zou aan banden gelegd moeten worden!” Zo werkt propaganda.

Een bevolking die zich niet meer veilig voelt onder elkaar zoekt steun bij een grote leider. Je zou dat een gevolg van cultuur-marxisme kunnen noemen, namelijk, dat je door middel van kunst, muziek, literatuur en onderwijs leert dat iedereen gelijk is, dat religie of gezin een vies woord is, dat huidskleur niet bestaat en ‘gelukkig getrouwd’ ook niet meer. Geslachtskenmerken zeggen niets over wie je daadwerkelijk bent en als jij je vandaag een boom en morgen een kat voelt, dan heeft de wereld dat maar te accepteren, want anders discrimineren die mensen je. Foei!

Je zou kunnen zeggen dat de natuurlijke nieuwsgierigheid van de Europeaan om de wereld te verkennen is geëvolueerd naar een op kunstmatige wijze uitstrooien van duizenden etnische bevolkingsgroepen over de aarde, onder het mom van vrijheid, welvaart en gelijkheid. Een de ene kant profiteren mensen hiervan, want iedereen is in staat om overal in de wereld beter de kost te verdienen dan thuis, maar per saldo worden de rijke landen hier rijker van en de arme landen afhankelijker van de rijken. Zie daar, het volgende geniale machtsspel en dat allemaal, dankzij een enorm winstgevende oorlogsindustrie. Alsof je telkens een stok in een mierenhoop gooit en vanaf een afstand gaat zitten kijken hoe die mieren zichzelf keer op keer hergroeperen of vluchten. En die mieren zelf, die hebben niks door en volgen gewoon hun natuurlijke instinct.

Rampen

De Eerste Wereldoorlog kon ontstaan dankzij de industriële revolutie. Duitsland had een welvarende industrie en kon met haar vele patenten een grote macht op de wereldeconomie uitoefenen. Niet alleen steeg die macht hen nogal naar het hoofd, het was een doorn in het oog van de Amerikanen, vanwege hun mogelijke afhankelijkheid van Duitsland. Oorlog was de beste remedie. De crisis die daarop volgde was de reden dat iemand als Adolf Hitler kon opstaan om opnieuw orde op zaken te stellen. We kennen de rampzalige gevolgen van zijn beleid en na afloop van de Tweede Wereldoorlog besloot Amerika dat het klaar moest zijn. Ondanks dat de Russen ten koste van 22 miljoen eigen soldaten de Nazi’s Berlijn uit joegen, was het Amerika die negen maanden na de landing op Normandië met de eer ging strijken.

“Dit nooit meer, Nie Wieder”, dus de Amerikanen maakten werk van hun roemrijke imago, door democratie over de hele wereld op te eisen. De Liberal World Order werd opgezet, waarbij op regels gebaseerde democratieën vreedzaam naast elkaar moesten bestaan. Dat klinkt super aantrekkelijk, maar was dat het ook? Het plan was om landen goedschiks, anders kwaadschiks tot democratie te bewegen… Dat ging in veel gevallen goed en voor landen die niet zo lekker meewerkten waren er economische sancties om de bevolking uit te roken en oorlogen, uitgelokt om de dwarsliggende leider omver te werpen. Wanneer er geen aanleiding was om tot oorlog over te gaan, werd die verzonnen. De Taliban werd opgericht om de Russen uit Afghanistan te verjagen en Osama Bin Laden kreeg een lidmaatschap van de Hector Pentalpha vrijmetselaars lodge, waar Bush Senior en Junior ook lid waren. Colin Powell toonde de wereld een poederbrief met niets meer dan bloem, Saddam Hoessein zou massa-vernietigingswapens bezitten, die later nergens te vinden bleken en nadat de Taliban, ongehoorzaam als zij waren, een eigen leven ging leiden, was daar 9/11. De vernietiging van het World Trade Center in New York leverde een gouden kans om aan de slag te gaan met reisbeperkingen, digitale en biometrische identificatie en het terroriseren van onschuldige burgers, dat zoiets nog een keer zou kunnen gebeuren, als we ons niet massaal zouden laten uitkleden, fouilleren en scannen op luchthavens. Niemand kijkt op een paar mensenlevens, wanneer je mensen als mieren ziet. In het Midden Oosten bleef het nog lang onrustig…

Covid-19

Toen de technologie eindelijk zo ver was, dat we iedereen op straat konden observeren en herkennen, iedereen verslaafd was aan zijn mobiele telefoon en daarop handige identificatie applicaties op geïnstalleerd konden worden en online shoppen en digitaal betaalverkeer de gewoonste zaak van de wereld was geworden, kon de grote slag geslagen worden. Een pandemie.

Hoe kun je een bevolking terroriseren, opsluiten, uitdunnen, ziek maken, afhankelijk maken en brainwashen in één keer! Eureka: ontwikkel, onder het mom van het voorkomen van nieuwe pandemieën, quasi onschuldige virussen en knijp een oogje toe bij de veiligheidsmaatregelen van het laboratorium in kwestie. Zorg dat dat lab op het grondgebied van een onbekende en onbeminde mogendheid staat, die haar discretie en de strijd tegen onwelgevallige informatie goed op orde heeft. China! Corona sloeg vele vliegen in één klap. Mensen geloofden, waren bang, spraken elkaar aan op solidariteit, waren bereid offers te geven, te gehoorzamen, voor gek te lopen met niet-werkende mondkapjes en zichzelf te laten injecteren met de droom van iedere farmaceut: een goedkoop en super winstgevend verplicht medicijn voor de hele wereldbevolking. Op een slimme manier werden huisartsen buiten spel gezet en de situatie tot een globale pandemie uitgeroepen, waardoor de evenzo globale gezondheidsinstelling, de WHO, kon bepalen wat de behandeling ging zijn. Huisartsen zouden namelijk met bestaande huis-tuin-en keuken middeltjes kunnen komen en daar valt geen geld aan te verdienen. Men verklaarde alle berichten over beschikbare medicatie tot desinformatie en mensen die tegensputterden werden vogelvrij verklaard, door ze tot ‘ontkenners van de wetenschap’ te bestempelen en een gevaar voor de volksgezondheid. Met alle nieuwsmedia en de instanties die medicijnen autoriseren, zoals de FDA en de EMA ‘in the pocket’, is zoiets een fluitje van een cent.

Op dit moment tekenen naïeve regeringen wereldwijd het WHO Pandemieverdrag, om een volgende ramp te voorkomen. Of die ramp er gaat komen, kan niemand voorspellen, maar als die er komt zijn alle landen die getekend hebben hun soevereiniteit kwijt. En van de COP in Dubai kunnen we leren, dat ook klimaatverandering tot een dergelijke ramp bestempeld kan worden.

Klimaat

De groeiende bevolking in de wereld leidde onherroepelijk tot een grotere voetafdruk van mensen op de aardbol. Bossen maakten plaats voor plantages, oceanen werden vaarroutes, weilanden wind- en zonneparken en woonwijken een opvangplek voor migranten. Na mislukte campagnes over zure regen, kernwapens, uitstervende pandaberen, zeehonden, walvissen en ijsberen werd de onzichtbare vijand gevonden. Co2. Een belangrijk gas dat zo’n 0,04% van de lucht uitmaakt en dat verantwoordelijk gehouden wordt voor de opwarming van de aarde. Immers, sinds de Industriële Revolutie zijn we massaal olie uit de grond aan het pompen en de verbranding daarvan levert een bijdrage aan de uitstoot van dit broeikasgas, dus is dat de verklaring voor de opwarming. Elke wetenschapper die dat bestrijdt wordt wederom voor gek verklaard, beschuldigd van desinformatie en blijft verstoken van elke beschikbare dollar aan onderzoeksgeld. Hij kan zijn spullen pakken en zich door de censuur op sociale media, uiteraard in handen van de corporates, gaan worstelen.

Hier een link van een film die in begrijpelijke taal uitlegt hoe klimaatverandering precies werkt en waarom het niets met co2 te maken heeft, voor de wakkere lezer hier. Aan co2 ligt het in ieder geval geenszins.

Een onzichtbare vijand als lucht is gemakkelijk tot zondebok te bestempelen. In de geschiedenis was de Jood steeds dit lot toebedeeld, maar nu is er co2. Gewone lucht die we dagelijks inademen. Co2 is het gas dat planten dankzij zonlicht omzetten in zuurstof, blad, hout en voedsel voor mens en dier.  Omdat niemand wil dat de ijskappen smelten en de zeespiegel zes meter stijgt, worden modellen uit de kast gehaald die precies voorspellen, wanneer dat zal gebeuren. En dan komt de beschuldigende vinger: “Het is uw schuld! U, met uw grote voetafdruk op de wereld en uw ongebreidelde consumptiedrang bent schuldig aan de vernietiging van de planeet.” Een psychopaat zou ervan smullen. 

Mensen vergeten dat ze sinds de jaren ’50 gebombardeerd zijn met marketing om steeds meer nieuwe of verbeterde producten te kopen. Ze zijn in alle onschuld verslaafd geraakt aan welvaart en luxe en kunnen niet meer terug naar het leven van de jaren ’30 van de vorige eeuw. Dus vooruitgang is het motto: de echte vervuiler, namelijk de industrie en haar corporates, verzinnen ‘de duurzame industrie’ als oplossing. Alle oude, vertrouwde spullen gaan de schroothoop op en we stimuleren mensen om nieuwe duurzame producten te kopen. Een industrie van jaarlijks $630.000.000.000, zeshonderddertig miljard dollar, is geboren. Via handige manipulatie jaag je regeringsleiders aan, om miljarden belastinggeld vrij te maken voor de reductie van co2-uitstoot en verander je landschappen en zeeën in windmolenparken. Horizonvervuiling is een hoax. De Nederlandse Minister van Klimaat biecht met een glimlach op dat €26.000.000.000,- belastinggeld de opwarming van de aarde met misschien wel 0,00036 graden kan afremmen. Volgens de modellen he!! Iedereen die de temperatuurschommelingen op aarde van de afgelopen 800.000 jaar bekeken heeft, weet dat die een natuurlijke deviatie heeft die duizenden keren groter is, dus tel uit je winst.

Er wordt wederom handig ingespeeld op de goedheid van de mens door waarden te noemen als solidariteit, het doorgeven van een gezonde planeet en gelijke welvaart voor iedereen. Klimaatrechtvaardigheid; leg dat maar eens bij Scrabble. Dat die gezonde welvaart in de praktijk betekent dat je niet meer rond kunt komen van een modaal Europees salaris omdat energie onbetaalbaar wordt, dat je niet meer vrij kunt reizen, behalve binnen de 15-minuten stad waar je gevangen gehouden wordt, dat je privacy volledig in rook is opgegaan en dat je levenslang moet werken om de berg schulden die de leiders voor jouw land maken terug te verdienen, wordt nauwelijks opgemerkt. Om over de ecologische ramp die windmolens te land, ter zee en in de lucht aanrichten nog maar te zwijgen. Je doet het voor elkaar of je doet het voor een ander. En doe je niet mee, dan ben je dus een egoist, een complotdenker of een fascist.

Ander nadeel van de (niet-zo) duurzame industrie is de uitbuiting van arme landen. Het continent Afrika wordt kunstmatig in een positie gehouden, waarbij zij grondstoffen leveren, maar geen half-fabrikaten of eindproducten. Afrika verdient natuurlijk maar mondjesmaat aan haar grondstoffen en de winst wordt gemaakt in Westerse landen en in China. Met behulp van ‘ontwikkelingshulp’ worden Afrikaanse regeringen de prikkel ontnomen om in verzet te komen en op deze manier blijft een koloniale structuur gehandhaafd. Zoals ik in het begin al aangaf, mogen miljoenen mensen de industriële revolutie dankbaar zijn, maar niet de gemiddelde Afrikaan. De invloed van de vier grootmachten, Amerika, Europa Rusland en China, houden het grootste continent Afrika, klein, afhankelijk en arm.

Wie de docu waarnaar ik zojuist verwees bekeken heeft, hoef ik niks meer uit te leggen over de dure en pijnlijke grap die onder het mom van klimaatverandering en net-zero beleid wordt uitgehaald. Je kunt wel in opstand komen, maar verlies je dan niet je welvaart, je comfort en je veilige positie in de samenleving? We zijn en blijven teamspelers, mensen. Dus als de buurman niet meedoet, ga ik mijn nek niet uitsteken.

The Firm

Wie goed gelezen heeft, komt erachter dat geld en macht al eeuwen lang de drijfveren zijn voor schaalvergroting en globalisering. Onder het mom van een betere wereld voor iedereen, wordt een wereld geschapen die slechts geweldig is voor de allerrijksten. Je hebt geen universitaire titel nodig om te ontdekken hoe de lijnen van het geld en de macht lopen, dus laten we eens gaan kijken wie er precies aan de touwtjes trekken van het Businessmodel dat Disruptie heet.

Wie de lijn van de macht volgt, komt via de lokale gemeenteraad terecht bij de politieke partijen. Zij vormen een regering en deze regering neemt deel aan de Europese Unie, BRICS, het Gemenebest, Het Westen, het World Economic Forum, de Wereldbank de Verenigde Naties. Op deze plekken worden publiek-private samenwerkingen gesmeed, die via banken en aandeelhoudersconstructies leiden naar een handjevol bedrijven, die uiteindelijk leiden naar BlackRock en Vanguard. Het grappige is dat BlackRock een deel van Vanguard bezit en andersom. Vanguard staat bovenaan en is een BV met onbekende aandeelhouders. 

Wie de weg van het geld volgt komt iets meer te weten. Banken zijn meestal in handen van institutionele beleggers, die via via voor een groot deel uitkomen bij diezelfde BlackRock en Vanguard en één belangrijke familie: De familie Rothschild. Hij die weet dat dit zelfverklaarde, uitgesproken Zionisten zijn, die eigenhandig de oprichting van de Staat Israël hebben mogelijk gemaakt, verwijs ik terug naar de alinea over oorlog, in deze column. De familie Rothschild heeft een groep van, naar schatting, 3000 invloedrijke mensen om zich heen verzameld, zijnde een beperkt aantal schathemelrijke families. Zelfs het Vaticaan heeft haar onvoorstelbare grote vermogen bij deze familie op de bank geparkeerd. 

Het gaat te ver om te beweren dat de Rothschilds de geldstromen in de wereld beheersen, maar ze hebben er waarschijnlijk verdomd veel invloed op. En wie in een wereld vol hebberige, bange mensen het geld heeft, die heeft de macht. Het zou me dan ook niets verbazen als de familie Rothschild de grootaandeelhouders van Vanguard zijn. Dat zou allemaal niet zo erg zijn, als ze het beste voor hadden met mensen. Maar hoe goed ken je mensen, als je opgegroeid bent achter de muren van je kasteel en opgevoed bent door kindermeisjes? Wat weet je van het dagelijkse leven, als je nooit iets tekort bent gekomen en alles voor elkaar kreeg wat je maar wilde? 

Wat als de familie Rothschild ongemerkt een onvoorstelbaar groot, globaal imperium heeft opgebouwd, waarin ze zich als filantropen voortbewegen, maar elke scene van het toneelspel zo zorgvuldig mogelijk regisseren? En dat toneelspel is het leven op aarde sinds de Industriële Revolutie? Wat als zij het model van de disruptie hebben omarmd als business model voor hun bevriende families en kompanen? Wat als zij telkens weer die knuppel in de mierenhoop gooien en lachend toezien hoe wij, gedreven door onze instincten, de boel op eigen kracht weer bij elkaar rapen, terwijl de kassa rinkelt? En wat als China en Rusland tot op de dag van vandaag niet helemaal meedoen met hun spelletje? Zou dat een hoop disruptie verklaren?

Deze column geeft geen antwoord op die vraag. Dat antwoord mag u zelf geven. Ga eens wat rondneuzen her en der.

Igor van Kaam
Mensenmens en nog een paar dingen…

Epiloog

Ik had in deze column nog melding kunnen maken van de Tsjernobyl ramp, die kernenergie voor lange tijd in een kwaad daglicht heeft gezet. Want om aan de energiebehoefte van de wereld te kunnen voldoen, is kernenergie misschien wel de enige oplossing. Het is schoon en dankzij de voortschrijdende technologie tegenwoordig ook veilig. De centrale in Tsjernobyl was ernstig verouderd, vandaar de ramp. Het lijkt erop dat olie vooralsnog te winstgevend is om op te geven en teveel disruptie veroorzaakt, om ermee te stoppen. Jammer voor de in plastic zwemmende zeedieren en de microplastics in onze organen, dan maar…